Wystawione na stołach prace artystów

Po przywitaniu gości, poprosiłem Dawida Orłowskiego do wykonania na fortepianie utworu Jana Sebastiana Bacha pt. Preludium E Moll BWV 941. A w kolejnych przerwach wykonał: Arię z wariacji Goldberga J.S. Bacha, Preludium C Dur BWV 846 również J.S. Bacha i na koniec Arię G Dur G.P Telemanna. Chciałem przypomnieć, że pan Dawid wystąpił już kilka lat temu w SWN - z tym, że na gitarze klasycznej. Sam dodał, iż od kilku lat gra również na organach, a na fortepianie uczy się intensywnie dopiero od dwóch lat.

Dawid Orłowski

W pierwszym bloku wypytywałem Artystów o historię Ich przodków: otóż jeden z dziadków Pani Joli przybył do Polski z Węgier, natomiast dziadek Pana Zbyszka (o tym samym nazwisku) służył w Polskim Wojsku przed wojną i zostal zabrany przez Sowietów do Katynia, gdzie poniósł śmierć strzałem w tył głowy.

Potem przeszliśmy do lat szkolnych Sokalskich. Aby zdać egzaminy do średniej szkoły plastycznej, czternastolatek musi już dość dobrze rysować i malować. W Ich przypadku oczywiście tak było; z ołowkami, kredkiami, farbkami mieli do czynienia w dzieciństwie często - a potem, w liceum, już każdego dnia. Dowiedzieliśmy się, że w tzw. PRL-u liceum plastyczne było w każdym większym mieście. A co potem robi absolwent takiego liceum? Około 40 procent wybiera sie na studia o tym samym profilu - czyli wtedy Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych (obecnie nazywa się Akademia Sztuk Pięknych) lub na architerkturę, przeważnie na architekturę wnętrz. A konkurencja na taki kierunek była bardzo silna. Pani Jola wychowana w Lublinie, zdecydowała się studiować we Wrocławiu, ponieważ tylko tam można było uzyskać dyplom z kierunku "Szkła", który wybrała (PWSSP w Warszawie i Krakowie prowadziły wydział "Szkła" ale nie dawały dyplomu). Zbigniew na szczęście nie musiał się nigdzie przenosić. Na studiach się spotkali, pobrali - to już wiemy z Ich wspólnego biogramu.

W pozostałych dwóch częściach spotkania, Artyści komentowali swoje prace pokazywane na ekranie - w kooperacji z Anią Mazur za laptopem - oraz opowiadali o sztuce, o tworzeniu. Ich wypowiedzi są zamieszczone powyżej. Spotkanie miało charakter interaktywny i z sali padało dość dużo pytań, które dotyczyły nie tylko spraw typowo twórczych, ale również promocji Ich prac, oraz normalnego, zwyczajnego, codziennego, życia. Bo przecież artysta też musi z czegoś żyć - a jak żyć, to zarabiać na utrzymanie rodziny. Odpowiedzi były szczere, i tu musze przyznać, że nasi dzisiejsi "Goście Wieczoru" nie bujają w obłokach - co czasem się zdarza w świecie artystycznym - tylko podchodzą do życia realnie, tak jak zdecydowana większośc z nas.

od lewej : konsul Michał Faleńczyk, Jolanta Sokalska, Zbigniew Sokalski

O wręczenie symbolicznych kwiatów, które częściowo sponsorowała kwiaciarnia "Gala" z Outremontu, poprosiłem pana konsula Michała Faleńczyka.

od lewej: Zbigniew Sokalski, Anna Mazur , Jolanta Sokalska, Halina Dudyk, Mira Reiss

Po oficjalnej części spotkania, przeszliśmy do drugiej części sali, aby podziwiać prace naszych Artystów i porozmawiac ze znajomymi przy lampce wina i ciastkach.

od lewej: Dawid Orłowski, Michał Faleńczyk, Jolanta Sokalska, Zbigniew Sokalski, Jerzy Adamuszek.

Jerzy Adamuszek

Zdjecia: Maria Jakóbiec
Multimedia: Anna Mazur